''Το βρέφος αντέδρασε με τον τυπικό τρόπο που αντιδρούν τα βρέφη στη συνθήκη του ανέκφραστου προσώπου: προσανατολίστηκε κατ' επανάληψη προς τον ανέκφραστο γονέα, καταβάλλοντας ενεργές προσπάθειες για να του προσδώσει ζωντάνια. Ύστερα άρχισε να αποσπάται: κοίταζε τα χέρια του και στριφογύριζε το βλέμμα του στο κεφάλι του ανέκφραστου γονέα. (...) Το διαλογικό και το τριλογικό παιχνίδι είναι σαν ένα πάρτι με φίλους... αποσκοπεί ουσιαστικά στη διασκέδαση και την ευθυμία... αποτελεί ένα μέσο για την εγκαθίδρυση της συναισθηματικής επαφής, το μοίρασμα της ευχαρίστησης. (...) Η τέχνη της συναισθηματικής επαφής βρίσκεται στον πυρήνα των στενών μας σχέσεων. Η βασική μονάδα εντός της οποίας αναπτύσσουμε τις σχέσεις μας αυτές, είναι συχνά το πρωταρχικό τρίγωνο: ο πατέρας, η μητέρα και το βρέφος.''
(Αποσπάσματα από το βιβλίο: ''Το πρωταρχικό τρίγωνο'' (2006), Fivaz - Depeursinge E., Corboz-Warnery A., Αθήνα, εκδ. Καστανιώτη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου