Νοημοσύνη: Όταν η ''θεωρία της οντότητας'' δίνει τη θέση της στη ''μεταβαλλόμενη φύση'' της νοημοσύνης.

Τονίζουμε συχνά εμείς οι γονείς στα παιδιά μας το πόσο έξυπνα και ευφυή "είναι".

Έχουμε αναλογιστεί το νόημα αυτής της έννοιας;
Έχουμε αναλογιστεί το βάρος που μπορεί να μεταφέρουν τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί;

Σαν η εξυπνάδα κι η ευφυΐα να είναι χαρακτηριστικά που ένα παιδί έχει ή δεν έχει.
Κι αν ένα παιδί δεν είναι έξυπνο; Τότε είναι καταδικασμένο να αποτυγχάνει; Τότε δεν είναι ικανό; Τότε "δεν μπορεί";

Κι αν έρθει η στιγμή που "το έξυπνο παιδί μας" αποτύχει; Ή δεν τα καταφέρει όπως θα ήθελε; Τότε τι; Τότε θα σκεφτεί, μάλλον, ότι ίσως να μην είναι και τόσο έξυπνο τελικά. Ίσως να μην είναι και τόσο ικανό τελικά.

Αν όμως μιλούσαμε για διαδικασίες, αντί για παγιωμένα χαρακτηριστικά που κάποιος έχει ή δεν έχει;
Αν μιλούσαμε για τις ικανότητες σαν να αποτελούν "οντότητες" που μπορούν να εξελιχθούν;
Αν μιλούσαμε για την εξυπνάδα, σαν κάτι που μπορεί να μεταβληθεί και να αυξηθεί ως αποτέλεσμα της προσπάθειας;

Κανείς δεν "είναι" ή "δεν είναι".
Όλα τα παιδιά μπορούν να "γίνουν" μέσα από την προσπάθεια και την προσωπική και επίμονη δουλειά.

Ας ακούσουμε καλά αυτό που λέγεται με λέξεις στα παιδιά μας. Και αυτό που εμείς οι ίδιοι ως γονείς λέμε σε αυτά.

Ας σκεφτούμε αλλιώς...

Όλοι μας γεννιόμαστε, ζούμε και εξελισσόμαστε μέσα σε πλαίσια, και οι εξελικτικές διαδικασίες μέσα σε αυτά δε μας αφήνουν να "είμαστε"... Μας οδηγούν συνεχώς στο να "γινόμαστε".
Όταν κατανοήσουμε την εξελικτική και μεταβαλλόμενη φύση των χαρακτηριστικών μας, τότε θα είμαστε σε θέση να τροποποιήσουμε και τη γλώσσα που χρησιμοποιούμε στην επικοινωνία μας με τα παιδιά μας. Κι αν θεωρήσουμε πως πάνω στη γλώσσα, όπως την ομιλούμε, χτίζονται οι σχέσεις, ας σκεφτούμε το όφελος που θα προκύψει από τη μετατόπιση μας αυτή...

#communication #tobecome #relationships
#languageofchange
#constructivism #theoriesofintelligence
#childpsychology